Powiększeniem komory serca nazywamy zwiększenie wymiarów światła prawej lub lewej komory serca (wymiaru skurczowego i rozkurczowego), co może (ale nie musi) towarzyszyć przerostowi czyli pogrubieniu ścian serca. Zmiany te można dokładnie ocenić w badaniach obrazowych – badaniu echokardiograficznym, tomografii komputerowej czy rezonansie magnetycznym serca. U części osób powiększenie najczęściej lewej komory jest stwierdzane w badaniu rentgenowskim klatki piersiowej i opisywane jako powiększenie sylwetki serca. Przy czym badanie rentgenowskie jest mało dokładne w ocenie wielkości serca i opisywane nieprawidłowości mogą wynikać jedynie ze zmiennego położenia serca w klatce piersiowej, wymagają więc weryfikacji w badaniach dodatkowych dających więcej szczegółowych informacji o budowie i funkcji serca. Przerost ścian serca jak i powiększenie wymiarów jam serca mogą być następstwem zmian adaptacyjnych zachodzących w zdrowym sercu w odpowiedzi na regularny, intensywny wysiłek fizyczny. Te zmiany budowy serca określane są „sercem sportowca” i nie mają niekorzystnego wpływu na funkcjonowanie układu krążenia. Sportowa przebudowa serca zależy od rodzaju wykonywanego wysiłku oraz czasu trwania i intensywności treningu, ale także od wieku, płci sportowca oraz czynników genetycznych. W sytuacji stwierdzenia powiększenia jam serca u osoby regularnie uprawiającej sport należy wziąć pod uwagę także stany chorobowe prowadzące do przerostu i powiększenia serca, np. nadciśnienie tętnicze, kardiomiopatia przerostowa czy niewydolność serca. Badanie echokardiograficzne umożliwia szczegółowe różnicowanie tych stanów. Charakterystyczną cechą „serca sportowca” jest prawidłowa funkcja skurczowa lewej komory, czyli prawidłowa jej praca jako pompy tłoczącej krew do całego organizmu. Ponadto zmiany zachodzące w sercu w odpowiedzi na wysiłek fizyczny są w pełni odwracalne, czyli cofają się po zaprzestaniu aktywności fizycznej.