Pacjenci zazwyczaj kołataniem serca nazywają nieprzyjemne uczucie pulsowania lub ruchu w klatce piersiowej czy w przyległej okolicy. Określenia używane przez nich dla opisania objawów są różne – nie tylko kołatanie serca, ale: silne bicie serca, kłucie okolicy serca, ucieczka serca, jego łomotanie itp. Przyczyn kołatania może być wiele – często są to różne zaburzenia rytmu serca (m.in. migotanie przedsionków), także zaburzenia psychosomatyczne (tzw. nerwica). W obu tych sytuacjach objawy mogą być podobne. Co bardziej przemawia za arytmią: nagły początek, towarzyszące zwiększone oddawanie moczu, przyspieszone i/lub nieregularne tętno. W przypadku „nerwicy” kołatanie serca wiąże się zazwyczaj z jakąś emocją, napadem paniki lub lęku, rozwija się stopniowo, tętno może być przyspieszone, ale może też mieć prawidłową częstość. Ważne jest, aby u konkretnego pacjenta decyzja o nerwicowym charakterze kołatania serca była poprzedzona badaniami pozwalającymi wykluczyć określone choroby serca, w tym arytmie serca.