Pojedyncze pobudzenia dodatkowe są powszechne. Badania z zastosowaniem 24-godzinnej rejestracji EKG metodą Holtera wykazały, że u osób zdrowych liczba pobudzeń dodatkowych nadkomorowych może sięgać od 100 do 200 na dobę, a pobudzeń dodatkowych komorowych od 50 do 100 na dobę i są one przeważnie nie odczuwane. Większa ich liczba może wynikać z różnych chorób serca. Dość często w leczeniu chorych z tego typu arytmią stosuje się leki zwane beta-blokerami (przykładowo metoprolol). Najczęściej zaleca się ich niedużą dawkę. Dlaczego? Otóż dla pacjenta przykry w odczuciu jest nie sam skurcz dodatkowy, ale krótka przerwa w pracy serca występującą po nim. Stosując większą dawkę beta-blokera, zwiększa się czas trwania tej przerwy, co nasila objawy arytmii. W leczeniu nie należy stosować leków „na uspokojenie”, gdyż prowadzą one do uzależnienia. Należy zaufać opinii lekarza, nie panikować i starać się normalnie funkcjonować. Doraźnie pomocna bywa zmiana pozycji ciała, kaszel, ruch itp.