Życie seksualne po zawale serca
Udane pożycie seksualne jest ważnym elementem życia również dla pacjentów po zawale serca. Nie muszą z niego rezygnować. Ważne jest tylko stosowanie się do pewnych zasad, dzięki którym współżycie będzie bezpieczne.
Aby bezpiecznie podjąć współżycie seksualne powinno od zawału mięśnia sercowego minąć 4-6 tygodnie, a po operacji serca 6-8 tygodni. Na bezpieczeństwo aktywności seksualnej przekłada się tolerancja wysiłku. Po powrocie ze szpitala do domu stopniowo należy zwiększać poziom swojej aktywności fizycznej. Dzięki temu będzie można lepiej poznać jaka jest wydolność organizmu i ocenić jak duży wysiłek jest w stanie tolerować pacjent.
Obciążenie fizyczne w czasie aktywności seksualnej porównuje się do:
- krótkiego, szybkiego spaceru,
- wejścia na 1. piętro w przeciągu 10 sekund,
- przejścia 1,5 km w czasie 20 minut,
- mycia okien.
Jeśli podczas takich czynności pacjent nie odczuwa dolegliwości wieńcowych, to zbliżenie seksualne jest dla niego bezpieczne. Kiedy pacjent jest mało aktywny fizycznie, to przed rozpoczęciem współżycia wymagana jest bardziej wnikliwa obserwacja i dobre poznanie możliwości wysiłkowych serca.
Przed samym zbliżeniem pacjent powinien zwrócić uwagę na pewne elementy swojego życia i przygotować się. Nie powinno się spożywać nadmiernych ilości alkoholu i powstrzymać się przed paleniem papierosów. Na dwie godziny przed współżyciem nie powinno się jeść ciężkostrawnych posiłków. W sypialni powinna panować komfortowa temperatura. W zasięgu ręki należy przygotować leki, które mogą być niezbędne w trakcie zwiększonego wysiłku. U pacjentów mających okresowe bóle wieńcowe lub zaburzenia rytmu, zalecane jest przyjmowanie bezpośrednio przed współżyciem nitrogliceryny lub sorbonitu. Jeśli objawy te pojawiają się podczas aktywności seksualnej, chory powinien zmniejszyć częstość i intensywność zbliżeń oraz powiadomić o tym lekarza prowadzącego.
W przygotowaniach do pełnego zbliżenia nie należy zaniedbywać gry wstępnej. Oprócz zwiększenia przyjemności, umożliwia ona stopniowy wzrost częstości akcji serca, ciśnienia tętniczego przygotowując organizm do aktywności seksualnej w taki sam sposób jak rozgrzewka do treningu aerobowego. Zdarza się, że po zawale pacjent potrzebuje dłuższego czasu do pełnego rozbudzenia seksualnego. Dlatego długie pieszczoty i zrozumienie ze strony partnera pozwolą na pełne przygotowanie do stosunku, a także na odbudowanie zaufania, bliskości i pozbycie się lęku przed podjęciem aktywności seksualnej.
Zbliżenie powinno odbywać się w pozycjach wygodnych dla chorego, czyli takich, które umożliwiają swobodny oddech i nie wywołują przedłużającego się napięcia izometrycznego mięśni. Pozycja klasyczna u mężczyzn powoduje skurcz izometryczny mięśni obręczy barkowej i ramion. Dlatego polecane jest układanie się na boku. Należy również pozwolić swojemu partnerowi przejąć aktywność podczas zbliżenia. Pacjenci po zabiegach kardiochirurgicznych, do momentu pełnego zrostu mostka, dodatkowo powinni unikać pozycji powodujących ucisk klatki piersiowej.
Aktywność seksualną należy przerwać jeśli pojawią: silne bóle wieńcowe, duszność, uczucie osłabienia, uczucie nadmiernego zmęczenia, zawroty głowy, problemy z wszczepionym urządzeniem do elektroterapii.
Wśród pacjentów po zawale serca panuje niepokój związany ze strachem przed zgonem podczas aktywności seksualnej. Nie jest to tak częste, jak się powszechnie wydaje. Ryzyko zgonu podczas stosunku seksualnego jest niskie (poniżej 1%), a do większość tych przypadków dochodzi podczas seksu pozamałżeńskiego, co stanowi około 0,6% ogółu zgonów spowodowanych zawałem serca. Jako przyczyny większego zagrożenia zawałem w tym przypadku podaje się:
- nasilony stres emocjonalny z powodu poczucia winy, strachu przed wykryciem zdrady oraz pośpiechu związanego z ograniczeniami czasowymi,
- chęć sprawienia przyjemności nowemu partnerowi czy partnerce,
- większa skłonność do lekceważenia objawów dusznicy, unikanie odpoczynku, skrępowanie bądź chęć zaimponowania,
- większa skłonność do objadania się lub nadużywania alkoholu.
Podejmij bezpieczną aktywność seksualną, a o wszystkich niekorzystnych objawach obserwowanych podczas współżycia seksualnego szybko i bez skrępowania informuj lekarza.