Komu potrzebny jest kardiowerter-defibrylator?
Głównym celem wszczepienia kardiowertera-defibrylatora (ICD) jest zmniejszenie zagrożenia nagłą śmiercią sercową. Wskazania do zastosowania tego urządzenia dotyczą przede wszystkim:
- chorych uratowanych z nagłego zatrzymania krążenia (po reanimacji)
- chorych po przebytych niebezpiecznych dla życia arytmiach
- osób po zawale serca z uszkodzoną lewą komorą i niewydolnością serca, u których istnieje podwyższone ryzyko niebezpiecznych dla życia arytmii serca.
Warto zapoznać się:
- Jaka jest różnica między stymulatorem resynchronizującym, „zwykłym” rozrusznikiem serca a automatycznym defibrylatorem-kardiowerterem?
- Jak długo będę żyć z kardiowerterem-defibrylatorem?
- Czy baterie w CRT wyczerpują się szbyciej niż w „zwykłym” rozruszniku lub ICD?
- Stymulator resynchronizujący czy zwykły rozrusznik albo ICD?
- Frakcja lewej komory równa 25%, czy musi być wszczepiony ICD?
- Kiedy wszczepia się kardiowerter-defibrylator?
-
Czy kierowanie pojazdem z ICD jest możliwe? Czy są ku temu jakieś ograniczenia?
- Czy kardiowerter-defibrylator (ICD) będzie sygnalizował wysłanie elektrowstrząsu?
- Co to jest nagłe zatrzymanie krążenia?
- Czy z wszczepionym ICD mogę mieć badanie RTG?
-
Więcej
pytań
-
Zadaj
pytanie
