Co to jest choroba wieńcowa?
Choroba wieńcowa, określana również mianem choroby niedokrwiennej serca lub dusznicy bolesnej, to schorzenie spowodowane niewystarczającym ukrwieniem mięśnia sercowego, a tym samym za małą ilością tlenu (a także innych składników odżywczych) dostarczaną do serca.
W większości przypadków za chorobę wieńcową odpowiada miażdżyca tętnic wieńcowych. Miażdżyca prowadzi do zwężenia, a nawet zamknięcia naczyń krwionośnych doprowadzających krew do serca, czego skutkiem jest jego niedokrwienie.
Niedokrwienie może występować stale, ale częściej ma charakter napadowy, to znaczy pojawia się gdy zwiększa się zapotrzebowanie serca na tlen (np. w czasie wysiłku fizycznego lub pod wpływem stresu, albo pod wpływem zwiększonego ciśnienia tętniczego lub gorączki). Zwężone tętnice wieńcowe nie są w stanie sprostać zwiększonemu zapotrzebowaniu. W tej sytuacji dochodzi do niedotlenienia mięśnia sercowego.
Formą choroby wieńcowej jest też zawał serca. Zawał serca polega na martwicy mięśnia sercowego spowodowanej niedokrwieniem. Inną formą choroby wieńcowej jest tzw. stan przedzawałowy lub zawał zagrażający (fachowo nazywany niestabilną dusznicą). Czasem używa się terminu "ostry zespół wieńcowy", który oznaczać może zarówno zawał serca, jak również niestabilną dusznicę.
Kolejną często spotykaną formą choroby wieńcowej jest stan po zawale serca. W takim przypadku niedokrwienie mięśnia sercowego często nie występuje, a objawy choroby spowodowane są uszkodzeniem serca w wyniku przebytego zawału.
